Kinoloty Rozdane!
Filmy Konkursu Głównego oceniły trzy zespoły:
– Dorosłe Jury Profesjonalistów
– Jury Dziecięce
– Jury Młodzieżowe.
Do zwycięzców polecą nasze nowe statuetki – tradycyjnie przedstawiające Kinolota.
WERDYKT DOROSŁEGO JURY PROFESJONALISTÓW:
Grand Prix w kategorii Film Pełnometrażowy:
Ulga (Halkaa)
reż. Nila Madhab Panda
Indie, 2018
- Nagrodę Główną przyznaliśmy filmowi Ulga za odwagę w podjęciu trudnego społecznie tematu i przedstawienie go w oryginalny i lekki sposób, przystępny dla młodego widza. Wartością dodaną dla polskiego odbiorcy jest możliwość poznania realiów życia w odległym kulturowo dla nas kraju.
Grand Prix w kategorii Film Krótkometrażowy:
Jednorożec (La Licorne)
reż. Rémi Durin
Francja 2016
- Uniwersalny film rozbudzający wrażliwość artystyczną, a także wprowadzający w świat wartości takich jak prawdziwa przyjaźń, wolność, tolerancja. Poruszający, zachwycający, skłaniający do refleksji.
Wyróżnienie Jury otrzymały również filmy:
- 21 dni później (21 days later), reż. Mhamadreza Kheradmandan, Iran – dla filmu, który zrobił na nas duże wrażenie profesjonalizmem realizacji, grą aktorską oraz dojrzałością w podejściu do ważnego tematu;
- Biegnij ile sił (Run, rus as fast as You can), reż. Katie Smith, Wielka Brytania 2017 – za precyzyjne i wciągające opowiadanie, które w przewrotny sposób prowadzi nas do nadziei;
- Szkolny blues (Schoolyard Blues), reż. Maria Eriksson-Hecht, Szwecja 2017 – za skłaniający do empatii, poruszający obraz dziecka postawionego przed pierwszymi życiowymi wyzwaniami;
- Dziwak (Icky), reż. Parastoo Cardgar, Iran 2017 – za oryginalne podejście do tematu odmienności ujęte w niezwykłą metaforę skłaniającą do refleksji nad własnym miejscem w społeczeństwie.




WERDYKT JURY DZIECIĘCEGO:
Julia, Zuza i Laura (Rzeszów) oraz Mania i Ola (Kraków)
Najlepszy Film Pełnometrażowy:
Rodzinny bałagan
(La mia Famiglia a soqquadro),
reż. Max Nardari,
Włochy 2016
Najlepszy Film Krótkometrażowy:
Prezent (The Chocolate Soldier), reż. Jackson Smith,
USA 2017
WERDYKT JURY MŁODZIEŻOWEGO:
Klara, Dominika, Kamil, Michał
Najlepszy Film:
Dziwak (Icky),
reż. Parastoo Cardgar,
Iran 2017
- „Icky” w bardzo przemyślany sposób obrazuje stosunek społeczeństwa do odmienności. W dobie globalizacji występuje jedna ogólnie przyjęta norma, której wypada się stosować. Film bardzo zwięźle, ale jednocześnie treściwie pokazuje nam żywot kogoś kto od owej normy odstaje. Nie chodzi to tylko o bycie gorszym, ale o samodzielny wybór bycia innym, dziwnym dla całej reszty. Animacja jest płynna i klimatyczna, tła utrzymane w barwach szarych i wyblakłych kontrastuje z kolorowymi kostkami w miejscach głów postaci, przez co od pierwszych chwil zauważamy jak funkcjonuje świat przedstawiony. Warto również dodać, że w tym świecie pełnym “ideału” nie każdy swą dziwność akceptuję, niektórzy próbują ją ukryć, zamalować. I tutaj czujemy podziw dla głównego bohatera, widzimy jego trudny wybór: że mimo wszechobecnej niechęci do niego, braku akceptacji i poszanowania, jest dokładnie taki jakim zawsze był. Jest prawdziwy.
Wyróżnienia:
- Nour, reż. Khalil Dreyfus Zaarour, Liban 2017 – to obraz niezwykle trafnie przedstawiający brutalne wyrwanie dziecka w dorosłość. Ukazuje zwyczaje, które są wciąż praktykowane w niektórych krańcach świata. Niezwykle udany jest podział filmu na dwie części: beztroskiego dzieciństwa pełnego zabaw i wolności oraz życia w zaborczym małżeństwie zawartym bez zgody głównej bohaterki. Tworzy to idealny obraz zmian jakie zachodzą w życiu młodej dziewczyny, mamy wgląd na to jakie sfery jej życia uległy zmianie. Niekwestionowalne są walory edukacyjne obrazu, z każdą minutą młody widz poznaje nową, zupełnie obcą dla niego kulturę. Zdjęcia w filmie są przemyślane i adekwatne do tego co widzimy na ekranie, co skutecznie buduje atmosferę. Muzyka również efektywnie wpływa na postrzeganie poszczególnych postaci i wydarzeń. Film zasługuje na wyróżnienie, ponieważ jest intrygującą furtką do zupełnie nowego świata, który poznajemy coraz lepiej z każdą minutą.
- Biegnij ile sił (Run, rus as fast as You can), reż. Katie Smith, Wielka Brytania 2017 – film od pierwszych sekund trzyma widza w napięciu i zostawia duże pole do domysłów. Zaskakuje stylem i enigmatyczną formą. Z każdą kolejną sceną jest coraz więcej koncepcji i pomysłów, zastanawiamy się kim są bohaterowie i gdzie zmierzają. Kiedy docieramy do finału wszystko staje się jasne, a widz zaczyna rozumieć pozorny chaos wcześniejszych kilkunastu minut.
Każdy kadr jest przemyślany, muzyka stopniowana odpowiednio i stopniowo, co sprawia, że tempo filmu jest dobrze rozłożone. Część scen wręcz zapiera dech w piersiach. Produkcja zasługuje na wyróżnienie za przedstawienie w sposób ujmujący dziecięcego pędu za marzeniami, które przy odpowiednim wkładzie sił i pasji są realne nawet dla tych z najgorszą sytuacją.